Mi ultima dia a Nicaragua

Lieve vrienden,

Daar gaat de wekker voor de laatste keer want ik moet naar school toe....voor de laatste dag! Ik werd wakker met een steen op mijn maag en een triest gevoel...

Om 8 uur zoals normaal huiswerk, tarea, dan eten en oefeningen doen.

Vandaag zou ik om 10 uur voor de 4e keer naar de opticien gaan voor de test van Jorlan, omdat het mijn laatste dag was heb ik gevraagd of Andres met hem mee wilde gaan en dat is ook gebeurd. Na de test bleek dat Jorlan wel degelijk een bril nodig had. Voor families in Nicaragua is het veel te duur om een bril te betalen, voor ons is dat veel minder. Ik ben naar de winkel gegaan en heb de bril betaald, vrijdag zal de bril klaar zijn. Het voelt heel goed om zoiets voor iemand te doen, zoiets kleins maar heel veel dankbaarheid, behalve dan van de kleine zelf omdat hij eigenlijk geen bril op wil...maar ook dat is te begrijpen..

Om 10 uur de lang verwachte EHBO-les, aanspreken, schudden, vitale functies controleren, stabiele zijligging en wat uitleg over reanimatie. Je meot het zo zien normaal gezien is er niks op dat gebied dus alle info die ik ze heb gegeven is waardevol. Van Conny had ik een doosje met maskertjes gehad om te zorgen dat je niet mond op mond hoeft te beademen. Ze vonden het super dus Conny bedankt en ook de pennen vielen supergoed.

Om 11 uur begon de Engelse les voor de kids, deze les duurde tot 12 uur. Om 12 uur heb ik iedereen verzameld om foto's te maken, alle instructeurs, alle kids en Diana was er gelukkig ook. Voor mijn afscheid had ik wat leuk bedacht. Alle kids kregen een bellenblaas en gingen op het bordes staan., ik zei Adios por ahora no por siempre.., ik zei gedag voor nu maar niet voor altijd. Na de foto's werd ik door de kids op de grond gegooid en kwam er een grote stapel kids op mij te liggen, we hadden een hoop lol, kijk maar naar de filmpjes..

Om 12 uur gingen de kids eten, dat was een goed moment om afscheid te nemen, dat viel wel zwaar maar ik hield me sterk. Toen ik uiteindelijk na 100x slikken weg wilde gaan riep Sergio junior mij nog even apart, hij had een tekening voor mij gemaakt van Brazillie de schat, daar was ik wel van onder de indruk dus dat leek me een goed moment om de school te verlaten. Ik zei tegen Diana laten we maar weggaan want ik krijg het nu wel erg zwaar, ik was blij dat je er was Diaan, top..!!

Even naar het hostal, douchen en dan naar het zwembad toen, voor de laatste keer vandaag, nog even de verleden tijd van de werkwoorden met mijn docent doornemen en dan om 17 uur naar Park Central om even wat kleine dingetjes te kopen.

Om 18 uur kwam ik aan in het hostel toen bleek dat de meiden van de receptie een verrassings-maaltijd voor mij hadden gemaakt, echt zo lief had ik echt niet verwacht.

Om 19 uur was ik weer op Casa Xalteva om de laatste les te gaan volgen.. Het was weer super, salsa, merengue en mijn favoriete dans de machacha op de klanken van avantura.. wow wat kan mijn docent goed dansen zeg. Ik weet zeker dat ik de lessen in Nederland wil voortzetten evenals de Spaanse lessen..

Om 22 uur ben ik door mijn docent naar huis gebracht en toen heb ik de rest van mijn koffer ingepakt want er kwamen nog wat dingen bij voor de Ouders van Diana.

Om 23 uur kwam Diana nog even naar het hostel, daar hadden we ons laatste gesprekje. Diana bedankt voor je goede zorgen en de mooie gesprekken over het leven die wij hebben gehad.

Om 00.00 uur voor 2 uurtjes naar bed gegaan om vervolgens om 2 uur 'smorgens mijn bed weer uit te gaan.

Om 3 uur werd ik opgehaald en wat een weer. Je moet je voorstellen dat de wegen niet verlicht zijn, het stortregent en je geen hand voor ogen kan zien, spannende rit dus naar het vliegveld.

Met tranen in mijn ogen rijden we naar het vliegveld, wat vind ik het erg om nu al weg te gaan, maar een ding is zeker ik ga terug en dat maakt het wel weer een beetje goed. In overleg met de school zijn er een aantal plannen en daar ga ik voor..!!

Om 4.30 uur kom in aan op de luchthaven, ik heb 4 kg teveel, ik besluit er 3 uit te halen want ik ga geen 100 dollar betalen dat zou ik liever aan andere geven die dat hard kunnen gebruiken...

En dan om 6.30 uur gaan we echt de lucht in, ik vind het supererg maar ik weet dat deze mooie herinneringen aan dit mooie land, met mooie pure mensen mij nooit meer kunnen worden afgenomen. Muchas Gracias por todos gentes de Nicaragua, mi me gusta Granada Muchoooo.

Hasta Luego, tot laterr...